De zesde aflevering van de Tokotest vindt voor de tweede maal plaats in de regio met de op een na grootste Indische populatie ter wereld: Zuid-Californië. Ditmaal deden Willem-Jan Brederode en Amerikaanse familieleden de foodcourt van de Hong Kong Plaza in West-Covina aan. Zullen zij wederom likkebaardend smullen en smikkelen van een overdadigheid aan Indonesische lekkernijen?

West-Covina is een aardig plaatsje in oostelijke suburbs van Los Angeles en is voorzien van een relatief grote Aziatische gemeenschap. Wanneer je dan ook door West-Covina rijdt, wordt je doodgegooid met een veelvoud aan Aziatische karakters, geplakt op menig restaurant, toko of supermarkt. Ook het straatbeeld wordt overheerst door onze Aziatische medemens, de traditionele Mexicaan daargelaten. Het verbaasde mij dat ook totaal niet dat wij Hong Kong Plaza in deze stad zouden vinden.

Hong Kong Supermarkets is een opkomende Aziatische winkelketen wiens locatie in West-Covina een Indonesische nadruk heeft. Bij het oprijden van de parkeerplaats merk je daar nog weinig van. Van buiten lijkt het geheel op een standaard Amerikaanse stripmall met een licht Aziatisch tintje. Dit verandert echter wanneer je de naast de supermarkt gelegen foodcourt binnenkomt.

Eenmaal binnen stoof mijn familie, haast voorgeprogrammeerd, naar Kedai Nikmat om naast de bestellingen tal van producten voor thuisgebruik uit te kiezen. Naast deze toko bevonden zich nog drie andere Indonesische deli’s in de ruimte die, zoals mijn tante het zo mooi verwoordde, hun achtergrond in de ‘buitengewesten’ hadden. Ik merkte aan de Jakartaanse eigenaresse van Kedai Nikmat dat mijn familie al uitstekende ervaringen met haar had opgedaan. Onder het enthousiast geroep van “tante..! tante..!” werden mijn vrouwelijke familieleden de een na de andere Indonesische of Nederlandse lekkernij voorgelegd. Ondertussen had deze getalenteerde damemij een heerlijke portie Nasi Bungkus Padang in de maag weten te splitsen.

Dit gerecht betrof een soort rames samenstelling verlekkerd door de pisang aroma van het blad waarin het verpakt was. De ayam en rendang waren heerlijk ‘ngerep’ door de bumbu’s. Het gebruik van de lombok ijo werkte verrassend op mij daar ik vrijwel alleen de rode variant eet. Ook de nangka gaf het geheel een voor mij onorthodoxe doch verfijnde draai. Se-DAP! Nadat ik hier en daar veen saté had gepikt, verzachte ik het pedis gevoel met een aardig smakend glaasje cendol.

Helaas heb ik mijn maaltijd niet op kunnen eten. Bij mijn een na laatste hap ayam, schoot een stuk bot los en bleef ferm haken tussen twee van mijn achterste kiezen. Nadat mijn zus en moeder als een tandheelkundig traumateam hadden getracht mij te verlossen van dat stukje kippenbot, was mijn eetlust helaas verdwenen.

Als toetje bezochten wij de Hong Kong Supermarket. Meteen aan de rechterkant stond een ferm afgeschermd gedeelte met Indonesische producten, terwijl de ruime rest van winkel gereserveerd voor “overig Azië”. Een beetje vreemd allemaal…

Ondanks dat ik het rare idee had dat ik een barak voor quarantaine patiënten binnen moest, zag ik eenmaal binnen iets dat exemplarisch is voor Amerikaanse toko’s die Indonesische producten verkopen. Tussen alle Indonesische artikelen staan namelijk her en der oer-Hollandse producten te koop. Op dat moment bedacht ik mij voor de eerste keer dat eigenlijk niemand dit scherpe contrast zou begrijpen. Behalve een Indo natuurlijk, want voor hen staan juist deze producten er! Als een soort symboliek voor de Indo, staan de bumbu’s naast de hagelslag, de kue’s naast de stroopwafels en krupuks naast speculaas. Op een vrij aparte manier wordt wederom duidelijk hoe complex het Indische wel niet is, en hoe normaal voor mij…

Het eindoordeel:

Als je een keer in Californie bent, oordeel dan zelf: Kedai Nikmat – 989 Glendora Ave #18 West Covina, California