Indisch3.0-fotografe Natalie Ypma bezocht 3 april de Pasar Malam Indonesia (Malieveld, Den Haag) en maakte een kleurrijk verslag. Hierbij een selectie. De gehele reportage is te vinden op http://indisch3.mijnalbums.nl/
(c) Natalie Ypma
Pasar Malam Indonesia (beeldrep)
Ik vond het 1000 x niks 🙁
Waarom vond je het niks Alex? Ben benieuwd naar je ervaringen.
Het was zeker anders dan Tong Tong….maar de drukte van zaterdag (je kon over de koppen lopen..) wil toch wel veel zeggen. Heb ook ter plekke veel enthousiaste Indo’s gesproken die uit het hele land waren toegestroomd.
Ik vond het zelf veel meer Indonesisch als welke andere Pasar Malam die ik ooit heb bezocht.
Maar door de enorme drukte had ik er ook wel snel genoeg van!
Ik ben zaterdag geweest. Een korte impressie heb ik gegeven op een indischblog, en helaas is dat weer uitgedraaid op een discussie.
Ik ben geen regelmatige pasar-bezoeker, maar ik vond het wel klein. Een andere keer groter wellicht. Maar goed, ergens moet je toch beginnen niet waar?
Natuurlijk was de ruimte met de eetstalletjes weer enorm druk.
Mijn indruk is dat je daar slechts voor de optredens en het eten moet komen.
Literaire en andere intellectuele bezigheden hoef je daar niet te zoeken.
Maar ach, ik ken weinig indo’s en indonesiers die daaraan zo’n grote behoefte hebben (je leest het toch wel op internet).
Als het maar gezellig is en lekker kan worden gekletst.
Tijdens de miss indonesisch verkiezing zag ik ook een flamboyante gezonnebrilde persoon, die eruit zag als een piraat..
In eerste instantie dacht ik dat het tuan batikat was (heb ik ooit eens over gehoord) , maar ik dacht bij mezelf niet zo nieuwsgierig, niet aanspreken.
Van hem had je eigenlijk een foto moeten maken. Van hieruit de groeten aan hem. Ik mag die excentriekelingen wel.
Ed
Ed, die piraat heb ik uiteraard ook op foto gezet!! helaas is er op Indisch 3.0. geen plek voor 100 foto’s…maar ik heb er enkele van hem bij zitten! Daar hoef je geen fotograaf voor te zijn om zo’n figuur te spotten :-)) Kirsten heeft een selectie gemaakt van de foto’s die ik haar had toegezonden voor de site. Helaas zit deze opvallende meneer er niet bij!
Ah, die! Ja, die zal ik er nog even bij zetten. Zat die foto’s te bekijken en dacht – waar ken ik hem ook alweer van? Nu weet ik het. Komt eraan!
Hou deze site in de gaten trouwens, komende week komt de eerste aflevering van de Indisch3.0-cicaks. Cicak Ed interviewt daarin bezoekers van de PMI.
Beste Natalie,
Dan zet je die foto’s toch op je eigen site – overigens my compliments voor je artistiek werk – of op een aparte fotoboek (flickr of zo).
Zodanig dat jouw werk ook in Indonesie te zien is.
Wat die piraat betreft: ik denk toch dat dat Tuan Batikat is.
Misschien een beetje anachronistisch, maar voor mij Mr Indo no 1.
Het perfecte samengaan van de VOC-piraat en de Javaanse nyai.
Hij moet er tegenkunnen wanneer ie dit leest 🙂 en ik denk wel zeker dat hij de indonesische cultuur als zijn basis beschouwt.
De foto staat erbij, inclusief link naar de gehele fotoreportage.
Afgelopen maandag geweest met delegatie van 15 man, leuk voor max 2 uurtjes maar meer ook niet, PMI is niet te vergelijken met PMB (TTF)
slmt
Die “piraat” heet geloof ik Corne. Een Indische man die op latere leeftijd besloot om meer uiting te geven aan zijn Indische afkomst. Geloof dat dit op zijn voormalige werk niet op prijs werd gesteld toen hij dagelijks en met steeds meer kledingvoorwerpen naar het werk kwam. Hij is vastbesloten om bij zijn standpunt te blijven en blijft elke dag Batik dragen.
Maar terug ontopic: de PMI. Drukte, ja. terecht; nee. Denk dat veel mensen net als ik hierheen waren “gelokt” door de uitnodigende teksten op de aankondiging: “ECHTE Indonesische artiesten van Nederlandse afkomst (Indo’s dus?), ECHT Indonesisch eten, ECHTE Indonesische aangelegenheid.” De ambassade heeft daarmee goed geluisterd naar het commentaar van de afgelopen jaren dat de Pasar Malams in Nederland afwijken van de Indische/Indonesische cultuur en andere culturen betrekken in het standaanbod, optredens en workshops. Ik zit ook niet te wachten op Afrikaanse trommels en de Perzische Tapijten en allerlei tell-sell rommel in de kraampjes of verzekeringsagenten, folder van rolstoelen of zonnebanken, multi-functionele keukenmessen, maar ik vind de PMB (sorry TTF) dan altijd nog wel meer inhoud hebben dan wat ik op de PMI aantrof. Ik denk dat de drukte was te verklaren aan de mensen die uit nieuwsgierigheid en met hoop op een gehele Indische/Indonesische markt naar binnen kwamen. Erg jammer!
tell-sell rommel hahahaha.
Vind ik ook niets, hoewel mijn oma wel vaak “handige” dingen kocht op de markt net als veel seniore Indische dames.
Maar ik denk inderdaad dat de 2e en 3e generatie niet op een pannen-stand zitten te wachten.
Het zou wel leuk zijn als er bijvoorbeeld een stand zou zijn die sportschoenen kan pimpen met batik-, songket- of pradastof ofzo..