Eigentijdse “whodunnit” met Indisch Los Angeles in de hoofdrol
Oog van de Naald is de eerste thriller van journaliste Griselda Molemans en meteen een actuele pageturner, knap geschreven, met een licht erotische afdronk. Het boek leest als een uitgebreide aflevering van CSI, met dezelfde snelheid, technische snufjes en (forensische) details. Wat Molemans toevoegt, is ruimschoots aandacht voor de Indische scene in LA, dankzij Indische hoofdpersonen (2.0) Fay Pizarro en Mike Flohr.
In Los Angeles loopt een ‘Tattoo maniak’ rond, die vrouwen drogeert en ze in het gezicht tatoeëert. Journaliste Fay Pizarro en rechercheur Mike Flohr proberen allebei deze zaak op te lossen. Dit tweetal ontmoet elkaar als ze allebei met hun families op de zaterdagse pasar bij LA zijn. Duidelijk tot elkaar aangetrokken, komt het uiteindelijk tot een date. Tegelijkertijd heeft de Tattoo maniak net zijn tweede slachtoffer gemaakt.
Mike en zijn partner Jake worden direct op de zaak gezet. Fay Pizarro, die als reporter bij de Star-News werkt, hoort voor het eerst over de misdaden via een collega. Die wil haar connectie met Mike gebruiken om de scoop te krijgen over de misdaad. Hoewel die vlieger niet op zal gaan, raakt Fay hevig geïnteresseerd in de aanvallen op vrouwen, die steeds gewelddadiger worden. Pizarro weet veel af van tattoeages, kent de tattoowereld in LA, werkt voor Star News aan een serie over beroemdheden en tattoeages en wordt – tegen wil en dank?- verliefd op Mike. Voor Fay het weet, heeft zij de sleutel tot de ontknoping in handen.
Schrijf- en marketingtechnisch is het boek knap geschreven. De overdosis medicijnen die tot de dood van Michael Jackson hebben geleid, de website Indisch4ever die geen onbelangrijke rol speelt of de interviews met Kobe Bryant en David Beckham over hun tattoos: de vele ‘haakjes’ in het boek met de actualiteit maken dat Oog van de Naald leest alsof het gisteren geschreven is. Daarnaast krijgt het boek, naast de thriller-verhaallijn, een opwindende, chick-flick-achtige lading door de sexually charged ontmoetingen tussen Fay en Mike. Tot slot zorgt de Indische scene in Los Angeles voor een bijzondere colour locale.
Sterker nog, je zou zelfs kunnen zeggen dat niet Fay en Mike de hoofdrol hebben, maar de Indo-scene in LA. Hoewel Oog van de Naald doorspekt is van jargon over tattoos, journalistiek, muziek en Amerikaanse celebs, krijgt alleen de Indische wereld uitleg. Het is bovendien op de Indische pasar, waar sinds de jaren ’50 Indo’s bij elkaar komen, dat de twee hoofdpersonen elkaar ontmoeten. En er is nog een andere reden waarom ik dit zeg, die ik wegens spoiler alert niet kan vermelden.
Een knap staaltje schrijfkunst is verder het gemak waarmee Molemans schakelt tussen de vertelperspectieven. Als lezer kijk je mee over de schouder van respectievelijk Fay, Mike & zijn partner Jake én de Tattoo maniak. Elk hoofdstuk is bovendien net zo lang als verteltechnisch noodzakelijk is en uit de eerste paar zinnen kan je onmiddellijk opmaken met wie je meekijkt. Hierdoor weet je als lezer meer dan de drie afzonderlijke partijen, zie jij de plot al aankomen en denk je, net als in een thriller-film: “Nee, nee, ga daar nou niet naar binnen!”
Toch moest ik me wel even door het begin heen trekken. Ik had moeite met de karakterschets van het personage Fay Pizarro. Ik worstelde continu met de vraag hoe geloofwaardig ik haar vond. Tegelijkertijd miste ik op het einde diezelfde aandacht voor het karakter van de Tattoo maniak. Verder wilde ik mezelf vooral in de ‘whodunnit’-modus storten, maar kreeg ik zoveel details over de Indo-scene LA te verwerken, zonder dat die echt te maken hadden met de ontknoping: als thriller-liefhebber wilde ik gewoon lézen.
Dat ik al die sfeerschetsen op een zeker moment welletjes vond, zou heel goed te maken kunnen hebben met mijn eigen Indische achtergrond. Veel van wat erin staat wist ik al. Misschien is Oog van de Naald juist een Indisch boek dat erg geschikt is voor een niet-Indisch publiek. ‘Het is ook nooit goed’ zal je misschien denken. Fair enough. Lees hem zelf en vertel jij ons wat jij van Molemans’ thriller-debuut vindt.
Wil jij zelf bepalen wat je van dit boek vindt? Share dit artikel op Twitter met #indischeboekenweek en maak kans op een van de geschenk-exemplaren! Geen Twitter, wel winnen? Mail dan vijf vrienden de link naar de recensie vh boek dat jij wil winnen en zet redactie@indisch3.nl in de CC! Let op: sharen op Facebook kunnen we niet tracken, alleen RT’s of Tweets #indischeboekenweek komen voor een gratis exemplaar in aanmerking.
Laatste reacties