Amsterdam, 5 mei 2008
door Ed Caffin
Op de dag dat ik dit stukje over Indische symboliek besluit te schrijven zie ik in een park bizar genoeg een man met een blauw shirt met daarop de Indo-melati. Het symbool werd ontworpen door Paatje Phefferkorn, pencak silat meester en bekende Indo. Ik vraag de man waarom hij hem draagt. “Van Pheffie zelf gekregen toen ik nog les van hem had”, zegt Paul, die al 30 jaar pencak beoefent. “Er zitten veel pencak symbolen in, zoals de golok, een soort kapmes, die we in de sport ook gebruiken”, zegt hij. “Ik ben zelf geen Indo, maar ik draag het met trots”.
De Indo-melati, door Phefferkorn bedoeld als een Indo vlag, bestaat eigenlijk uit verschillende losse symbolen. Enthousiast legt Paul me er een paar uit. Als ik thuis ben pak ik mijn aantekeningen erbij van de keer dat ik Paatje er zelf over hoorde praten tijdens een bijeenkomst met jonge indo’s. Ik lees terug dat de melati-bloem een centrale plaats heeft en vrouwelijke charme symboliseert. Ernaast heb ik de quote “vrouwelijk schoon” onderstreept. De golok en twee drietanden verwijzen naar de rol van de Indo als ‘voorvechter in woord en daad’. En natuurlijk is de achtergrondkleur blauw niet toevallig gekozen. Voor Paatje symboliseert de kleur vooral ‘trouw’, schreef ik erover.
Ik denk na over waarom mensen symbolen gebruiken en waarvoor. Al eeuwenlang laten mensen met behulp van allerlei tekens zien wie bij welke groep hoort. Symbolen lijken vooral een manier om je groepsidentiteit te versterken en je te onderscheiden van andere groepen. Bijna alle religies gebruiken symbolen bijvoorbeeld om de religieuze identiteit uit te dragen. Neem de christelijke Ichtus, de vis die je wel eens ziet op de achterkant van een auto. Ook bij veel (sub)culturen en -identiteiten horen symbolen waarmee je kunt laten zien waar je van houdt of waar je voor staat. Daarnaast hebben symbolen uiteraard een esthetische waarde. Ze worden gebruikt omdat ze mooi gevonden worden en bijvoorbeeld goed staan als badge op een spijkerjack.
Terug naar de Indische symboliek. Het is duidelijk dat de derde en vierde generatie indo ‘trotser’ is op het indo-zijn dan de generatie ervoor. En velen willen dat graag laten zien. Met deze ‘nieuwe indische trots’ ontstaat zo een nieuwe symboliek. Er is bijvoorbeeld een Indo-stijl, die zich uit in kleding en dans. Zwarte haren stijf van de gel. Via internet zijn verschillende groepen jongeren te vinden die hun Indo-zijn laten zien met tatoeages, zoals de Indo-melati of hun “typisch Indische” achternaam.
Ik vind ook andere symbolen, zoals de Garuda en de roodwitte vlag van Indonesië, die worden gebruikt als tekenen van kracht of liefde voor het land en de afkomst. Maar gelijk stuit ik hier op een probleem van ‘symbolische aard’: velen vinden namelijk dat dit soort symbolen eigenlijk niet gebruikt mogen worden door Indo’s. Omdat het symbolen zijn die met Indonesië te maken hebben en niet met de Indische cultuur. Maar verwijzen deze symbolen voor degenen die ze gebruiken niet gewoon naar de eigen oorsprong, die zich immers ook in het huidige Indonesië bevindt! Zouden veel Indonesische symbolen eigenlijk ook niet gewoon gebruikt moeten kunnen worden door Indo’s?
Het is een moeilijke vraag. Hoe dan ook, de behoefte aan een eigen symbool zorgde al voor de Indo-melati van Phefferkorn. Hij ontwierp hem in 1993 en inmiddels vind je hem overal en bij veel verschillende generaties Indo’s. Zeker ook bij de jongeren. Overigens zitten in de “Indo-melati”, symbolen die je ook Indonesisch zou kunnen noemen.
Ik wil weten wat voor symbolen jonge Indo’s nog meer gebruiken om zich mee te profileren. En waarom worden ze gebruikt? Omdat het mooi is of om wat het betekent? Is er inderdaad sprake van een nieuwe Indische symboliek bij de derde generatie Indo? Naar deze en meer vragen ga ik de komende tijd op zoek. Te beginnen tijdens de eerste vrijdag van de Pasar Malam Besar in de talkshow “Tattoo talk”. En ondertussen ga ik toch nog eens nadenken over wat dan eigenlijk precies goede Indo-symbolen zouden zijn. Een spekkoek? Of de botol cebok? Maar ja, die gebruikt men in Indonesië ook nog steeds…
Wat vind jij als lezer eigenlijk?
De oude Indonesische cultuur heeft zoveel oude beeldtaal waaruit vast een nieuw mooi symbool ontworpen kan worden. Deze oude cultuur is van voor het Indonesie van nu en ook de indische cultuur kan daar inspiratie uit halen. Misschien kunnen jullie een grafisch ontwerpwedstrijd doen?!
Het gaat ook niet om zomaar symbolen ‘die met Indonesie te maken hebben’, maar de
garuda en merah putih zijn officiele symbolen van de staat Indonesie, het
Indonesisch nationalisme, en voor velen de Indonesische identiteit.
Het kunnen per definitie geen Indische symbolen zijn die de Indische identiteit duidelijk maken.
Integendeel…. je schept er alleen maar verwarring mee door buitenstaanders te laten denken dat Indisch hetzelfde is als Indonesische en dus mag je Indische mensen noemen…Indonesiers
Overigens was de Indische jongen Victor Jullien Trip een van de tekenaars
van het garudawapen
http://www.chandiramani.com/project/National%20Emblem%20Of%20Indonesia.htm
http://indisch4ever.web-log.nl/indisch4ever/2008/03/victor-jullien.html
Of indo’s “mogen” die Indonesische symbolen te gebruiken is hun zaak..
Het is geen kwestie van mogen, maar die symbolen gebruiken is impliciet stellen dat ze Indische identiteit symboliseren en dat lokt terecht discussie uit..
Gebruik dan andere Indonesische symbolen zoals de heer Phefferkorn die verwerkt heeft in zijn melatiteken.
Het is mij niet duidelijk dat de 3e en 4e generatie “trotser” is op het Indisch zijn dan de generaties voor hen.. Het tegendeel is eerder waar.
De 3e en 4e generatie..met heel veel 1 niet-Indische ouder voelt zich minder betrokkene bij Indisch dan de ouderen is mijn idee..
1. Ik vind het best dat de derde generatie indo zich wil profileren zoals jongeren van andere komaf zich ook willen profileren als molukkers, marokkanen, moslims e.d.
Het zoeken naar symbolen(taal) vind ik ook best, en persoonlijk vind ik dat iedereen voor zichzelf maar moet beslissen wat voor symbool hij kiest, zonder dat hij door anderen met de nek wordt aangekeken.
Wanneer je een indo slechts dat bepaalde indo-symbool toestaat te dragen, als die van Paatje Phefferkorn, dan gedraag je je m.i. als die indo’s die in Nederlands Indie zich willen onderscheiden van de inlanders en zich apart en bijzonder voelden: te vergelijken met allochtonen in nederland anno 2008 die niet willen inburgeren en zich afzetten tegen alles wat maar Nederlands is.
Dat moeten we niet willen.
Wel, ik vind dus dat het moet kunnnen dat indo jongern – lees indische jongeren – ook de garuda kiezen, of de merah-putih, mijn part de wayang, omdat men dat mooi vindt of omdat men vindt dat dat bij hen past.
Want wanneet je op alle slakken zout gaat leggen, dan behoren wayang, gamelan, maleis (uit maleisie), krontjong en alles wat uit Indonesie komt – van Borobudur tot Balines dans – en er nog steeds is, niet tot de indische/indo cultuur, omdat de indische cultuur Europees gericht was, vermengd met enkele indonesische eigenaardigheden, zoals de botol cebok.
Indisch en de Indonesisch waren / zijn 2 totaal verschillende soorten werelden.
2. Het gebruik van woordjes maleis of liever bahasa Indonesie is in deze tijd ook niet slechts voorbehouden aan de jongeren van de ‘indische lijn”.
Er zijn ook veel jongeren van hollands-indonesisch komaf die nederlands en indonesisch doorelkaar gebruiken, en wat vooral belangrijk is, tweetalig zijn en van twee culturen..van indonesische popmuziek houden: dewa, brandals, slank etc., en ook heel trots zijn op hun indonesische cultuur en komaf , en terecht mijn insziens
En aan deze jongeren kunnen heel veel “indische jongeren” met hun tattoos best een puntje aan zuigen.
Mvgr
Ed Vos
@Ed Vos,
Ik ben niet van mening dat het melati-symbool van Paatje het beste de Indische of Indo-identiteit uitdrukt en daarom moeten indo’s die gebruiken, …maar wie dat wel van mening is… so be it.
Je “jumpt to conclusions” om deze mening gelijk te stellen aan bepaalde oude superioriteitsgevoelens van toen froeher…of het zich afzetten tegen alles wat Nederlands is..
Deze symbolen kunnen ook een voorzetting zijn van het “indische zwijgen”.
De 1e en 2e generatie hebben de neiging om de cultuur binnenshuis te houden en naar buiten toe te zwijgen.
De 3e generatie rebelleerd doormiddel van uiterlijk vertoon om erkent te worden als Indo/Indisch door zowel de vorige generaties als de staat Nederland.
Helaas zou acceptatie eerder bereikt worden door te praten of eventueel te protesteren.
Mijn naam is yoran van aken en ik ben op zoek naar de tekens of symbolen voor een aantal nummer. Nummer 6, 7 en 16, hiervan zou ik graag de symbolen willen hebben ivm een cadeau wat ik aan mijn vrouw wil geven. Wil graag de symbolen in het balinees of in het bahasa indonesia hebben.
Wij zijn op bali getrouwd op 16-6-2007 en wil wat met de symbolen gaan doen van de nummers 6, 7 en 16. Hoop dat iemand mij die symbolen kan geven of doormailen.
Hoop snel een reactie te krijgen of nog mooier de symbolen/tekens van de nummers 6, 7, en 16..
Bij voorbaat dank.
met vriendelijke groet,
Yoran van Aken
Hey, indo’s
Ik heb altijd de garuda opgehangen op mijn kamer en als plaatje op de computer gebruikt. Tot dat ik mijn oma de roodwitte vlag liet zien, zij was daar niet blij mee en zij dat is niet van ons dat is van indonesië. en ze vertelde dat ze vroeger mensen met roodwitte vlag voorbij zag rijden met kapmessen en dat ze hun mensen onthoofden.
daarom is het goed dat de indo melati er is ik heb op de pasar in eindhoven van menneer Phefferkorn sticker/vaantje/en om ergens op te naaien van de indo melati gekocht en ik wil er ook een vlag van.
Want dat is van de indo’s en niet indonesië, wij zijn indo’s 3e generatie geen rood wit maar melati!!
En veel ouderen indische zeggen dat het nu een beetje bekend word de indiche in de krant van de derde generatie maar indo’s waren er altijd al alleen de indische paste zich aan daarom viel het minder op. maar veel indiche jongeren hebben veel intresse voor hun indo nationaliteit.
Slmt.
Hey Indo”s,
apa kabar? wie dit kan lezen is een echt Indo (: Geintje!
Ik vind het geweldig stimulerend dat jullie als 3e en (4e generatie) bezig zijn met je eigen cultuur en met symbolen!
ik heb net een nieuwe Indische website gemaakt en ik zou fijn vinden als ik van jullie reactie mag ontvangen! http://eddy.aloen-aloen.nl
Ik ben 2e generatie Indo (schrijver,dichter en beeldend kunstenaar) en het zou mooi zijn om ook een keer een echt boek te laten verschijnen over de 3e en 4e generatie indo’s.
groetjes
Eddy Lie
eddylie@tiscali.nl
Voor degenen die werkelijk interesse hebben in symbolen, kebatinan, kejawen, het lezen van het leven zelf vanuit een Indonesische ziel, heb ik een paar artikelen overgenomen van Joglo Semar en ze staan hier:
http://yatnomoyo.wordpress.com/
Met een vriendelijke groet,
Yatno Moyo
Of liever deze link:
http://truely-java.blogspot.com/2008/12/etymology.html
Met een vriendelijke groet,
Yatno Moyo
http://cornelios.faithweb.com/kejawen/index.html
Graag zou ik willen bijdragen aan een nieuw ontwerp, een tekening of schildering. Ik ben een jonge vrouw met Indonesische en Nederlandse voorouders in mij verenigd. Jarenlang heb ik als kluizenaar geleefd, zowel in Holland als in Java. Ik heb mij gewijd aan de spirituele wereld; dat is voor mij vooral een klassiek Javaans/Balinees oord, maar andere native volken, zoals bijvoorbeeld de Saami (Lapland) leven in mij voort. Op dit moment sta ik aan het begin van het naar buiten laten komen van ogenschijnlijk verloren gegane beeldtaal. Ik nodig als het ware een goede spirit uit, en schilder zo, in samenwerking/geinspireerd een nieuw beeld.
Nog heel pril; maar het begin van een blog, ten bate van een indruk van wat ik maak… yatnomoyo.wordpress.com
Het is dat iemand mij opmerkzaam maakte op deze topic waarop ik ook heb gereageerd
1. Ik zocht een symbool voor mijn website en kwam tot de konklusie dat bewust of onbewust de haan daarvoor geschikt was. Ook vanwege van mijn achtergrond, niet dat ik daarmee pronk, neen hoor.
http://www.salindo.com
Tot mij grote verrassing, en weer was iemand die mij daarop opmerkzaam maakte , zie hier hetzelfde gevoel maar vanuit een ander invalshoek
http://www.toorop.biz/Jan.htm
2. Voorts zou ik deze vraag willen stellen.
Ik heb indonesische volle neven op midden-java, Die stammen van dezelfde grootvader en grootmoeder (Toeminah). Alleen: zij zijn Indonesisch, dragen de naam Vos, omdat een oom van mij daar achtergebleven is, en de Indonesische nationaliteit heeft aangenomen.
Mijn vraag is, of liever vragen zijn:
A. Zijn zij indo, indisch, misschien? Of Indonesisch?
B. Mogen ze de garuda en de merah putih als symbool dragen?
mvgr
Ed Vos
Algemene opmerking mbt :
Zijn zij indo, indisch, misschien? Of Indonesisch?
Als ze Indonesische statsburgers zijn dan zijn ze Indonesisch.(voor de Indonesiers)
De Indonesiers bestaat ook uit tientallen volkeren , van mensen uit verschillende achtergronden.
Of iemand Indo Europeaan is of niet ligt alleen op de afkomst van de stamvader en of ze de Nederlandse cultuur hebben meegekregen.
Met Nederlandse stamvader kan je zeggen Indisch .
Of de stamvader van oorsprong uit Zeeland , uit Friesland , Groningen komen
maakt het niet uit .
Een Indonesier met een buitenlandse naam wordt keturunan genoemd , dus zal hij /zij de “etiket” krijgen “keturunan —— “.(Nakomeling van —— . )
De nakomelingen van een Indo /Indisch , wordt ook de keturunan Indo genoemd .
Men maakt daar geen verschil tussen Indo en Indische Nederlanders.
Het is anders met de kinderen die afkomstig zijn uit gemengde huwelijken tussen een Indonesier-Indonesische met buitenlanders.
wajangpop zittend op een koe een idee?
Alles moet kunnen, gooi alle symbolen maar op een hoop, een soort post-moderne benadering van symbolen. Het is in wezen ook een ontkenning van de geschiedenis (of misschien kennen degenen, die zo denken die geschiedenis helemaal niet, aan alles wordt waarde en daardoor geen waarde gekend, ik zie toch ook geen Joden vlaggen met hakenkruizen zwaaien..
Ik bekijk de symbolen meer van hun positieve of negatieve lading en past dit symbool in de Indische traditie, in de geschiedenis? Ik probeer een criterium te zoeken om een symbool te plaatsen . 1945 hield Nederlands Indie op te bestaan en die cultuur ging verder in Nederland. De Indonesische cultuur heeft wel dezelfde basis als de Indische cultuur maar is na 1945 haar eigen weg gegaan. Ik zie geen argument om de Indonesisch vlag als onderdeel van de Indische cultuur te maken daargelaten de symbolische en negatieve betekenis voor veel Indischen, m.n. eerste generatie.
Ik blijf me eerlijk gezegd verbazen over uitspraken als in bovenstaand artikel: “Het is duidelijk dat de derde en vierde generatie indo ‘trotser’ is op het indo-zijn dan de generatie ervoor”
Ik ben zelf een tweede generatie Indo en herken dit helemaal niet. Sterker nog, ik heb me jaren enige zorgen gemaakt dat de wijze waarop de 2e generatie met het Indo zijn omging, laten we maar zeggen in de jaren zestig, zeventig, tachtig en eigenlijk tot op heden, zag verdwijnen bij mijn neven en nichtjes. Je ziet de laatste tien jaar weer een opleving opkomen maar of die nou te bestempelen valt als trotser dan bij de voorgaande generaties.
OK, ik ben 45 en loop niet meer met mijn maten op een plein te hangen, het gebruik van opzichtige symbolen laat ik ook al weer enige tijd achterwege. We verzamelen ons inmiddels niet meer iedere maandagavond om als Indische maten een potje te voetballen in het park. We gaan niet meer iedere vrijdag, zaterdag en zondagmiddag met z’n allen naar de discotheek om achter de meiden aan te gaan. We hebben niet meer als in onze jonge jaren regelmatig de zelf georganiseerde feestjes waar een van de Indo-bands optrad. Maar wat ik bij voorkeur nog steeds niet doe is de Indische dansavonden van de eerste generatie bezoeken.
Waar komt toch die veronderstelling vandaan dat het door de eerste en tweede generatie zo ‘verwaarloosd’ of minder gewaardeerd is, die Indische cultuur. Je kunt overigens ook nog felle discussies voeren over wat dan wel de Indische cultuur is, maar waarop is die stelling nou gebaseerd. Wat ik tijdens het opgroeien in mijn thuisplaats heb ervaren heb ik over het hele land gezien, we waren zeker geen lokale uitzondering. Zijn er Indo’s geweest die niet of minder nadrukkelijk als Indo naar buiten zijn getreden, zeker en vast. Het is immers ook een vrije keuze hoe je daar mee omgaat! Maar dat de Indische trots nu sterker is dan ‘toen’, als je het mij vraagt absoluut niet. Sterker nog dat kan als we toch willen generaliseren helemaal niet, trotser dan wij destijds bestaat namelijk niet, dan slaan de meters door.
Zal het Indisch zijn voor de derde generatie lid uit een Indisch en Hollands huwelijk kunnen leiden tot een ‘verwatering’ van het nadrukkelijkere Indische karakter van zijn of haar opvoeding. Lijkt me logisch en ook gerechtvaardigt en het is ook een fenomeen waar ‘wij’ als leden van een mestiezen-cultuur al generaties mee te maken hebben en eigenlijk ook niet aan kunnen ontsnappen. Verwatering is een automatische, bijna wiskundige, consequentie van gemengd bloed.
Is mijn perspectief dat van alle andere Indo’s van mijn generatie, natuurlijk niet! Het is een perspectief dat sterke overeenkomsten zal vertonen met een aanzienlijk deel van mijn generatie genoten. Ik zou de Indo’s met een ander perspectief echter niet de kost willen geven (zo goed verdien ik ook weer niet) We zijn nu eenmaal met ruim 300.000 individuen naar het Hollandse gekomen, vanuit de verschillende delen van een archipel die zich uitstrekt van Londen tot ver achter Moskou. We hebben veel overeekomsten maar meer dan voldoende verschillen om uiteindelijk allemaal een persoonlijke keuze te maken ten opzichte van onze tradities. Dat merk ik iedere keer weer als ik samen ben met al die Indische maten die ik al ken sinds de vroege jaren zeventig, het is altijd weer goed voor een brede glimlach. Want we voelen ons verwant maar als je er op gaat letten verschillen we na al die jaren zo verdomd veel van elkaar in het Indo zijn.
Ik zou heel graag 1 van Paatjes t-shirts willen kopen.
Symbolen zijn idd zolang de mens denkt, intelligent werd en ging lopen, deel van hem/haar en onderzoeken hebben aangegeven dat zelfs de eerste primitieve homo-soort ( Homo Rudolfensis, 2,5 tot 1,8 miljoen jr gelee ! ) al “bewust” was van symbolieken …
De symbolieken op de Ind eilanden zijn fascinerend, ook daar deze mensen zo gemakkelijk alles mengen ( syncretisme ) en verweven in hun eigen leven. Bestudeer deze voor mijn schilderijen, juist daar het hoofdonderwerp typisch Javaans is en nog niet aangewezen kan worden van waar deze geïmporteerd is.
De Javaanse en Balinese Bidadari’s zijn geheel overeenkomstig met de Thaise Kinnari, de Garuda t “officiële” vervoermiddel van Wishnu, maar ook de Zuidzee Koningin vliegt ermee weg … de M’lathi wordt nog steeds gebruikt voor rituelen met andere bloemen en de driehoek naar beneden duidt zowel het Zuiden aan als de Yoni/Vulva …
De Indo symbolen zouden zich zeker kunnen onderscheiden van de Indonesische door bv. de Mohammedaanse symbolen ( ster, maan, vijfhoek, etc. ), beter die te mijden toh, ik hou er wel van, salam Roy
Dit is mijn symbool: http://www.youtube.com/watch?v=-JOnYw0j4QE
Schitterende klanken Claudia… mooie beelden. En vind je Tenaga Dalam zeer fascinerend, ben n gamelanliefhebber, groet Roy
Tja, dat Indo’s eigen symbolen willen gebruiken is begrijpelijk. Zolang ze zich maar verdiepen in het verleden!
En zich verdiepen in het Indonesië van nu.
Zelf zou ik dus nooit de Indonesische vlag gebruiken omdat ik totaal niet achter het regime sta wat er nu is.
Hoe Indonesië om gaat met de Molukken is schandalig! Zijn geen woorden voor!
Ik snap niet dat mensen dit willen zien als de Indo vlag of symbool.
Als er toch een symbool moet zijn waarom niet de Nederlandse Leeuw met padi onderaan en zeven of een oneven getal bloemen,symbool voor de diversiteit van de Indo’s….of weet ik veel.Dat komt nog dichterbij dan die symbolen van Meneer Pfefferkorn.
Die meneer heeft nog een pencak en een miltaire achtergrond,dat is heel duidelijk tezien.
Die kapmes en die drietanden dat is toch niks……en dan nog met koeienletters Indo,net alsof het niet al duidelijk genoeg is….
Hallo Noordin, waarom ben ik het toch zo vaak met je eens? Schrijf je misschien ook onder een andere alias?
Ik heb eerlijk gezegd ook niets met die symbolen op die indo-vlag, alleen al omdat ik me daarmee niet kan identificeren.
symbolen moeten ook bij je passen.
Met alle respect, ik krijg het gevoel dat degenen die met die indovlag lopen te paraderen tot een andere groep indo’s behoren dan ik. Daar is niks mee overigens, je hebt zoveel verschillende (soorten) indo’s..
Ik heb sinds enkele maanden ook een Indisch symbool prominent op m’n kleding… Het is eigenlijk een Indonesische plaatsnaam, een plaatje dat te koop was op de grote Pasar Malam en dat je dan kon stikken op een kledingsstuk. Ik had kunnen kiezen voor de geboorteplaats van een van m’n grootouders, maar koos toch voor een plaats die wat minder voor de hand liggend was en toch te maken heeft met de afkomst van m’n oma. Dat vond ik iets subtieler.
Vroeger zou ik daar nooit trek in hebben gehad, symbolen gebruiken die ‘mijn groep’ onderscheiden van andere groepen, maar nu was het daar het juiste moment voor. Voor mij staat die plaatsnaam voor mijn wortels, en omdat de plaats in kwestie ook een smeltkroes was van verschillende volkeren wordt het ook een symbool voor mijn gemengde bloed.
Afhankelijk van m’n stemming op een moment neem ik dat plaatje serieus of minder serieus. Zo fungeert het deels ook als parodie op leuzen als ‘Indo Power’ en ‘Super Indo’ die je af en toe ziet op shirts. Juist omdat Indo’s gewoonlijk worden beschouwd als bescheiden mensen. Ik geef toe dat het ook een beetje aanstellerij van mijn kant is, maar dat moet kunnen. 😉
Ik ben me niet bewust van de symboliek of zelf-profilering van andere Indo’s van mijn leeftijd, omdat ik een mild-autistische nerd ben die zich voor al met zichzelf bemoeit.
Wat betreft het gebruik van officiële nationale Indonesische symbolen zoals de Sang Merah Putih of de Garuda uit het wapen… ik vind dat je een regering of regime niet gelijk moet stellen aan een land of een volk. De Indonesische vlag en het wapen en volkslied zijn dingen waar alle Indonesische burgers ook mee zullen zijn opgegroeid, en bv. ook prominent aanwezig zullen zijn geweest bij sportevenementen, nationale feesten, en dergelijke. En, afhankelijk van de persoon, zullen die symbolen in mindere of meerdere mate worden ervaren als ‘van het volk’, of zij het nou wel of niet eens zijn met hun president(en). Zelfde gevoel dus wat een Nederlander in den vreemde of gewoon hier in het binnenland zal krijgen bij een wapperende rood-wit-blauw of het Wilhelmus, los van politiek. Zelf heb ik dat minder, omdat ik niet nationalistisch ben ingesteld, maar kan me wel een voorstelling bij maken.
Terwijl, als je nou een Indo zou zien rondlopen met een afbeelding van Soekarno op zijn/haar t-shirt, ja, dan is het wel duidelijk dat hij/zij achter de politiek van die man moet staan. Maar anders kun je de nationale symbolen van een land toch los zien van de regerende klasse?
En zoals Roy al terloops zei, de Garuda is een figuur uit het hindoeïsme- oorspronkelijk dus Indiaas. Als je een Garuda als symbool gebruikt die verder niet de Garuda van het wapen is (met bevering per 17/8/19/45 voor de onafhankelijkheidsdatum), dan is er toch weinig bezwaar? Mijn oma vindt de Garuda ook een mooie vogel, en zij is Indo.
De Indonesiers gebruiken hun symbolen de Rood Witte vlag, Garuda etc omdat het bepaalde betekenis hebben die hun eenheid symboliseren of bevorderen.
Ondanks hun verschillende achtergronden hebben ze iets gezamenlijks die het wij gevoel(Orang Indonesia) bevorderde .
Wat de Indische Nederlanders betreft , het maakt niet uit welke symbool ze hebben zolang het gelinkt kan worden met hun herkomst.
En dat het door iedereen gesteund en gedragend wordt.
Heb je dat niet , dan kan de 3de , laat staan de 4de generatie niet meer onderscheiden t.o.v de Medelanders.
Garuda bestaat eigenlijk niet , is een mytische figuur .
De versie van Garuda Indonesia is een soort symbool van de geschiedenis ,het begin van de Republik (17-08-1945) , de samenstelling van de bewoners (Bhineka Thunggal Ika) en hun idealen zoals ze in hun staatsfilosofie (Panca Sila)tot uitdrukking geven.
Het symbool Garuda Indonesia bestaat in feite uit symbolen van de Republik Indonesia.
Het is een soort (vervoer)middel om tot de huidige Indonesia te komen.
In Hinduisme is de Garuda het “vervoermiddel” van een Hindu God.Dus onsterfelijk.
De Indonesiers hopen dat hun Indonesia ook lang zal blijven bestaan .
Ik hoop dat de 3de /4de generatie Ind.Nederlanders uiteindelijk hun gezamenlijke symbool kunnen kiezen.
(Ik moet hier eigenlijk eerst vermelden dat ik vandaag het plaatje al van m’n jas heb gehaald [na het 3 maanden gedragen te hebben])
Ik ben zelf eigenlijk blij dat Indischen niet één specifiek duidelijk onderscheiden symbool hebben. Met respect naar Paatje Phefferkorn, maar ik sluit me grotendeels bij Noordin aan wat betreft het insigne dat hij heeft ontworpen.
Ik vind het leuker om bv. de Indische keuken als ons symbool te zien (niet om te gebruiken als logo of om gerechten op je lijf te tattoeëren), of iets anders wat je niet zo makkelijk kunt ‘grijpen’.
Het ontbreken van één wapen of herkenningsteken voor Indo’s maakt het ook leuker om te kiezen als je met een bepaald plaatje of tattoo gaat rondlopen, of bepaalde voorwerpen in je huis zet die voor jou verband houden met je Indisch zijn. Of je nu een tjitjak of een kantjil kiest, of een bloem, of een kriss, enz. enz.
Als iemand op een dag zou bepalen: ‘Jongens, vanaf nu is DIT het officiële Indo-symbool’, dan zou ik het waarschijnlijk nooit willen accepteren als het mijne, wat het ook is.
@CJ Lentze
En kunnen we dat symbool met die plaatsnaam ook ergens bewonderen, een foto misschien?
Mijn moeder kreeg vroeger plakplaatjes gestuurd vanuit Indonesie, en daar stonden o.a. ook de garuda op en de Merah Putih.
Die plakte zij op de ijskast of op een deur.
Die garuda, ik dacht,dat zal wel. Ik had de veren ervan toen nog niet geteld hoor 😉
Ach, het was gewoon ‘MANADO’ in goudgele letters op een zwarte achtergrond, met een goudgeel randje eromheen. Rechthoekig, ongeveer 2 bij 7 centimeter. Weggegooid voordat er foto’s van zijn gemaakt.
@Jeroen Lentze: Heyyyy… familie! Ken je toevallig Oom Dolf, Oom Max en Oom Jack die in de Indorockband The Comancheros hebben gespeeld? Hun broer is mijn opa.
Sorry dat ik niet kan helpen met Indo tattoo’s; hier op Indisch3 zijn er wel een paar foto’s bij de oude artikelen over Tattoo Talk [http://www.indisch3.nl/2008/05/31/tattootalk-i3-talkshow-pmb-2008/ en verder] maar dat is heel summier. Ja, en dan die 2 jongens in het nieuwere item Indo Tattoos http://www.indisch3.nl/2011/09/03/indo-tattoos/. Er is ook de indo tattoo hyve op Hyves (makkelijk te vinden), die zullen vast wel goede suggesties en voorbeelden hebben.
Als je Manado noemt dan beperkt het tot de stad en omgeving.
Om je te kunnen identifeceren kan je mss beter KAWANUA gebruiken.
Ik moest ‘Kawanua’ opzoeken op google, en ik kwam terecht op een best interessante site over Minahassa-cultuur (waarvan de meeste pagina’s helaas al sinds jaar en dag ‘under construction’ zijn).
Maaflah, Pak Surya. Ik wist niet veel af over de Minahassers, het enige wat ik wist was dat oma zei dat ze ook Menadonees bloed heeft. Vandaar mijn keus voor ‘Manado’. En, zoals gezegd, de wetenschap dat de stad Manado een smeltkroes was van Minahassers, Chinezen, Filippijnen, Portugezen, Nederlanders, enz. Dat maakte het ook een aantrekkelijk plaatje.
waar vind ik voorbeelden van leuke (indo)tattoo’s ?
@ CJ Lentze
Je kan de Indonesische sites raadplegen , en dan laten vertalen door google.
Hier heb je een vertaalde site , in Nederlands .
http://www.theminahasa.net/social/stories/indexnl.html
In Indonesia / Djakarta had ik veel Menadonese vrienden gehad , school en klasgenoten.
ik vind dit erg interessant om te lezen als 2e generatie half javaan ben ik op zoek naar een mooi indo symbool voor mijn onderarm tattoo you gave me ideas tanx!
Hallo,
Mijn dochtertje heet Dewi. Ik wil graag een tatoo met een symbool van haar naam. Ik heb al veel gezocht maar kan het symbool voor de Godin Dewi niet vinden. Kan iemand mij hieraan helpen?