Zeker voor herhaling vatbaar.

Sinds 1964 viert Indonesië op 21 april de Kartinidag. Raden Ajeng Kartini wordt  gezien als nationale heldin en als een van de eerste voorvechtsters van gelijke rechten voor de Indonesische vrouw. Ita Amahorseija bedacht samen met de familie Pattipilohy dat het mooi zou zijn ook deze eerste Kartinidag in Amsterdam te gaan organiseren.

Zaterdag 21 april 2012 is het dan zover en staat de Van Eesterenzaal in Amsterdam Slotervaart in het teken van Kartini en de vrouwenrechten in Indonesië en Nederland. Op het programma staan onder andere interviews en toespraken van Cisca Pattipilohy, Christine Nanlohy  en lid van de derde generatie Iranila Pattipilohy.

Iranila Pattipilohy met haar loempia's op Kartini-dag 2012. (c) Sarah Klerks/ Indisch3.0 2012

Terwijl het publiek binnenstroomt, zingt zangeres Mary Afdan met de aanwezigen alvast het Kartini-lied. De familie Pattipilohy is duidelijk aanwezig, bij de ingang verkoopt de jongste telg Iranila Pattipilohy (15) de kaartjes en binnen zit het boegbeeld van de emancipatie voor vrouwen met wortels in Nederlands –Indië, Cisca Pattipilohy (86). Zij heeft zich haar leven lang ingezet voor vrouwenrechten en is tot op de dag van vandaag nog steeds erg actief. De catering Amoriza is de rijsttafel aan het voorbereiden, terwijl Iranila het publiek trakteert op haar zelfgemaakte vegetarische loempia’s uit haar eigen loempialijn.

De dag is een gezellige, informele, wat chaotische dag, maar het enthousiasme en de vastberadenheid van de aanwezige vrouwen overtuigt en inspireert.

Gastvrouw Ita Amahorseija is blij met de opkomst van de ongeveer honderd gasten en ook de diversiteit van het publiek doet haar goed. De dag begint met een interview met Cisca Pattipilohy die vertelt wie Kartini was en wat haar invloed is geweest. In Nederlands-Indië werd er over de Javanen gesproken alsof zij ‘dom en lui’ waren. Dit idee vocht Kartini aan. Zij vond dat Javanen en zeker de vrouwen dan op zijn minst recht op onderwijs moesten hebben.

Ook kleindochter Iranila Pattipilohy wordt geïnterviewd en zij vertelt over haar passie voor het wedstrijdzwemmen en ondernemen. Voor haar onderneming ‘Meer Voor je Kleedgeld’ won ze de Egeria Jonge Ondernemersprijs.Voor Iranila zijn haar oma en haar zus Kai belangrijke vrouwelijke inspiratiebronnen. Haar zus is ook een succesvol ondernemer en staat altijd klaar om Iranila te helpen. Van de Molukse Vrouwen Raad is Christine Nanlohy aanwezig om te vertellen over de geschiedenis van de Molukse migranten en de huidige situatie van de Molukse vrouwen.  De stichting wil taboes zoals huiselijk geweld bespreekbaar maken en de participatie aan het hoger onderwijs onder Molukse vrouwen stimuleren.

De poco poco op de Kartinidag in Amsterdam. (c) Sarah Klerks/ Indisch 3.0 2012

De dag is een gezellige, informele, wat chaotische dag, maar het enthousiasme en de vastberadenheid van de aanwezige vrouwen overtuigt en inspireert. Bezoekster van de Kartinidag Tjheng Hwa Tjoa stond in de jaren ’70 al op de barricades voor vrouwenrechten. Emancipatie van de vrouw zal altijd verweven zijn met haar leven, net zoals haar Aziatische identiteit. “Hoewel ik nu niet meer op de barricades zal staan, steun ik wel de initiatieven van de nieuwe generatie. Als de jonge generatie me nodig heeft zal ik er zijn”.

Jammer dat in het onderwijs in Nederland weinig aandacht is voor de geschiedenis van Nederlands-Indië en Indonesië.

Bezoekster Lesley-Ann (24) zegt dat voor haar vrouw-zijn een belangrijke rol speelt voor haar identiteit, hoewel haar Indische wortels natuurlijk ook een grote rol spelen. Voor deze dag had ze nog niet van Kartini gehoord, dus dat heeft ze wel even moeten googelen. Ze vindt het jammer dat in het onderwijs in Nederland weinig aandacht is voor de geschiedenis van Nederlands-Indië en Indonesië.

Mede-organisator Cisca Pattipilohy benadrukt ook dat de derde generatie haar koloniale geschiedenis goed moet kennen: “Zorg dat jullie de koloniale geschiedenis kennen, dan zullen jullie ook de huidige problematiek beter gaan begrijpen”. Met de wijze les van Tante Cis op zak ga ik maar eens de brieven downloaden van Kartini ‘Door Duisternis tot Licht’. De poco-poco laat ik voor wat het is en terwijl ik het pand verlaat besluit ik dat de Kartinidag zeker voor herhaling vatbaar is.