Krontjong

Elke dag zit ik zo’n twee uur in de trein, om van huis naar mijn naar mijn werk te komen en weer terug. Zoals zoveel mensen die in een trein zitten lees ik een krantje, kijk om mij heen én luister ik naar muziek. Op mijn telefoon staat veel verschillende muziek, hardrock, jazz, pop, Indo-Rock en jawel; Krontjong.  We kennen denk ik allemaal wel de krontjongmuziek met nummers als; “Waarom huil je toch Nona Manis”, Nina Bobo, “Bengawan Solo” etc.   Deze muziek heeft wat mij betreft een heerlijke ‘Indische sfeer’ die mij doet denken aan een lekkere rijsttafel, vakantie naar Indonesië, sawa’s, Indische verjaardagen en gamelan. Maar het heeft ook iets oubolligs.

Wouter Muller
Het is nu zo’n 8 jaar geleden dat ik mij meer ben gaan verdiepen in de Indische geschiedenis van mijn familie van mijn moeders kant.  Gelukkig heeft mijn opa zijn verhaal op papier gezet en kan ik lezen hoe zijn leven in Nederlands-Indië er uitgezien heeft.  Maar soms vraag ik mij wel af  wat er nu voor gezorgd heeft dat ik zo bezig kan zijn het Indische verleden. Een eenduidig antwoord hierop heb ik niet. Wat ik wel weet is dat ik getriggerd ben door één Indische singer/songwriter waar ik de afgelopen jaren al veel naar heb geluisterd en zijn teksten als  inspirerend, leerzaam en ontroerend beschouw.  Enkele jaren geleden kwam een Nederlandse tante van mij met een CD aanzetten van Wouter Muller. Ze had de CD gekocht op de Pasar Malam Besar (huidige Tong Tong Fair).  Ze had er een paar keer naar geluisterd en dacht dat mijn moeder er mogelijk ook belangstelling voor zou hebben. Uiteindelijk is de CD bij mij terecht gekomen en heb ik hem helemaal grijsgedraaid.

Indisch Hart
Indisch Hart is de eerste CD die ik van Wouter Muller heb beluisterd.  De Nederlandstalige nummers van Wouter bevatten diverse thema’s die vooral voor de eerste en tweede generatie indo’s herkenbaar zijn maar juist voor de derde generatie indo’s interessant.   Het zijn thema’s als het verliezen van het geboorteland, overleven in het vrouwenkamp, het ‘Indisch zwijgen’ maar ook over de toekomst in Nederland. Thema’s waar veel derde generatie indo’s vragen over hebben dus.  De teksten van Wouter hebben mij aangespoord meer te gaan lezen over Indië en hebben mijn interesse in mijn persoonlijke Indische roots alleen maar vergroot. Dus wil je wat leren, ontroerd raken of gewoon naar lekkere muziek luisteren, dan is de muziek van Wouter Muller zeker de moeite waard.