Onze dank is groot aan de mensen die gereageerd hebben op onze oproep ons eens net zo openhartig te beschouwen als wij doen met de wereld om ons heen. Het doet ons goed om te horen dat we tot nu toe lijken te slagen in onze opzet – eigentijds, kritisch, niet te zwaar op de hand, én Indisch.

Reacties zoals van Ed Vos (nee, geen familie of nickname), Mas Rob en Edwiño maken duidelijk dat onze invalshoek overkomt en in goede aarde valt. We willen inderdaad niet koketteren met het Indische, al is het maar omdat we dat nauwelijks kunnen. Natuurlijk kunnen we ervan genieten als mensen petjoh gebruiken. We moeten wel steeds opzoeken wat de woorden betekenen, maar goed, daar leren we elke keer weer van.

Een van de vragen die we al sinds het begin krijgen, is waarom we niet reageren op discussies. Op dit moment doen we het niet; wat wij vinden staat al in het bericht. Toch voeren wij daar onderling wél discussie over. Die gaat meestal van ‘Op NRC.nl reageren de journalisten ook niet op discussies die ontstaan over een bericht’ en ‘Ik wil de discussie niet sturen’ tot ‘Een journalist intervenieert toch ook als gespreksleider?’, ‘Het is wel een beetje makkelijk om gewoon een bericht online te plempen en er dan niets meer mee te doen’ en ‘Op andere fora zie je ook moderators optreden’. Het kan dus zijn dat we op een zeker moment wel besluiten te reageren.

Iets wat jullie en ons ook opgevallen is, is dat mensen die op berichten reageren overwegend van de tweede generatie of ouder lijken te zijn. Zeker weten doen we dat natuurlijk niet, maar het heeft ons wel aan het denken gezet. Schrijven wij echt primair voor de derde en vierde generatie of willen we vooral systematisch een nieuw geluid laten horen? Als we naar de polls kijken lijken we namelijk wel overwegend ‘jongeren’ (57% is jonger dan 36) te trekken. Maar hoe komt het dat die jongere bezoekers minder vaak reageren?

Op die laatste vraag kunnen wij geen antwoord geven. Op die eerste wel. Wij schrijven inderdaad niet primair voor een bepaalde generatie, maar voor dat deel van de Indische groep dat met een mengelmoes van nuchter verstand, humor, relativering én liefde naar zijn eigen afkomst kijkt. In die zin kunnen we zeggen dat Indisch 3.0 niet alleen verwijst naar de derde generatie Indo’s, maar ook naar de evolutie van het Indische zelfbewustzijn. Vanuit die optiek blijven we schrijven, en, op veler verzoek: regelmatiger dan het geval was.