Derde generatie Indo Jasper Naaijkens houdt op Indisch 3.0 een blog bij over de “Oscar-run” met de film Stand van de Sterren waarvoor hij de montage deed. In zijn tweede blog vertelt hij over de filmfestivals die hij afgelopen maand bezocht in Amerika.
Op dit moment worden we met onze documentaire ‘Stand van de Sterren’ op filmfestivals over de hele wereld uitgenodigd. Twee speciale filmfestivals waren Silverdocs (Washington) en het LA Filmfestival (Los Angeles). Het Silverdocs festival is een groot filmfestival dat jaarlijks door Discovery Channel wordt georganiseerd. Het LA filmfestival trekt jaarlijks meer dan 100.000 bezoekers en is samen met Sundance (Park City) en Tribeca (New York) het belangrijkste filmfestival van Amerika.
Wat het LA filmfestival zo speciaal maakt, is dat het wordt gehouden in het hart van de Amerikaanse filmindustrie: Los Angeles. Dit festival was de officiële start van onze Oscar-run. De film is tijdens het festival twee keer vertoond in aanwezigheid van de makers, waarna hij in zowel Los Angeles als in New York een week in de reguliere bioscoop heeft gedraaid. Nadat de film een week lang heeft gedraaid, werd hij officieel gekwalificeerd om mee te dingen naar de Oscar.
Nadat we aan waren gekomen mochten we ’s avonds meteen naar de Gala première van de speelfilm ‘Bernie’ met Jack Black, Matthew McConaughey en Shirley Maclaine. Ook wij moesten over de rode loper, met enorm leger van pers langs de kant. Na de film was er een groot feest met de filmsterren.
De volgende ochtend aan het ontbijt bespraken we de Oscar strategie nog even door met het hoofd van de programmering bij HBO, Nancy Abraham. Zij benadrukte nog maar een keer dat ‘de Academy’, de organisator van de Academy Awards, honderden inzendingen per jaar krijgt en dat de competitie dit keer heel groot is.
De kans om op 26 februari 2012 dan ook het felbegeerde beeldje in ontvangst te nemen is dan ook zeer klein. Ze vertelde ook dat er bij de eerste voorstelling twee juryleden van ‘de Academy’ aanwezig zouden zijn. Dit maakte het natuurlijk extra spannend, want nu zou de Oscar-run dan echt gaan beginnen.
De voorstellingen waren een groot succes. Er werd hard gelachen tijdens de film en na de voorstelling werden we beloond met een daverend applaus. Het was erg leuk om te zien dat er ook veel ‘Amerindo’s’ naar de voorstellingen waren gekomen. In Los Angeles wonen heel veel Indische-Nederlanders die na de repatriëring naar Californië zijn verhuisd.
Een groot deel van hen woont in Los Angeles. Enkele van hen zaten ook in onze film ‘Contractpensions’ en het was heel bijzonder voor mij om ze een keer in het echt te ontmoeten (bij Contractpensions was ik niet bij de opnames in Los Angeles). Na elke voorstelling kreeg het publiek de mogelijkheid om vragen te stellen aan ons en hier was duidelijk te zien hoe ontroerd de Amerikanen waren van onze film.
Een dag later kreeg ik een telefoontje van een van de Oscar Juryleden. Ze was zo onder de indruk van de film en van het feit dat ik van meer van 300 uur materiaal zo’n sterke film had weten te monteren. Dat was een groot compliment van iemand die zelf al twee keer is genomineerd voor een Oscar. We spraken af in het hotel en ze vertelde dat ze mij graag als editor wilde voor haar volgende film. Deze film maakt ze samen met haar man Peter Rader (de scenarioschrijver van o.a. Waterworld en The Last Legion). Mijn eerste aanbod uit Hollywood is binnen!
Hoe gaat het nu met de familie uit de film – wat vinden zij van de wereldwijde aandacht?